Η κατάθλιψη αποτελεί την κύρια αιτία ανικανότητας λόγω νόσου διεθνώς. Το 15% του πληθυσµού στον δυτικό κόσµο θα εµφανίσει τουλάχιστον ένα µείζον επεισόδιο κατάθλιψης στη διάρκεια της ζωής του. H ζωή των γυναικών συνδέεται άρρηκτα με την αναπαραγωγική τους λειτουργεία. Από την εμμηναρχή έως την εμμηνόπαυση, φάσεις και καταστάσεις όπως ο καταμήνιος κύκλος, η ενδεχόμενη εγκυμοσύνη, η λοχεία, η υπογονιμότητα, η αποβολή αποτελούν σημαντικές βιολογικές, ψυχολογικές και διαπροσωπικές συνιστώσες. Ιδιαίτερα η αλληλεπίδραση μεταξύ αναπαραγωγικών και ψυχικών διεργασιών μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση συναισθηματικών προβλημάτων. Το 15% των περιγεννητικών γυναικών θα εµφανίσουν κατάθλιψη. Το 2-8% των εγκύων λαµβάνουν αντικαταθλιπτικό φάρµακο.

Η πανδημία χτύπησε την πόρτα μας πριν τριάντα μήνες και πέρα από σωματικές, έφερε και σημαντικές ψυχικές συνέπειες στην υγεία, όπως η διαταραχή ύπνου. Coronasomnia είναι ένας νέος όρος, που αναφέρεται σε προβλήματα ύπνου, τα οποία σχετίζονται με την πανδημία. Με το αυξημένο στρες και το άγχος, υπάρχει σαφής αντίκτυπος στον ύπνο και πλέον είναι πιο επίκαιρο από ποτέ να στραφούμε στους βασικούς κανόνες υγιεινής που σχετίζονται με τον ύπνο:

 Έλενα Καλόγερα, MD, Msc
Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονικός Συνεργάτης Ιατρείου Ψυχικής Υγείας Γυναικών Αιγινήτειου Νοσοκομείου
Α΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική ΕΚΠΑ
Συνεργάτης Ψυχίατρος Κέντρου Αποθεραπείας & Αποκατάστασης «ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ» 

Η περίοδος της εγκυμοσύνης σηματοδοτεί μία περίοδο σημαντικών αλλαγών στη ζωή κάθε γυναίκας. Για τις περισσότερες, η προσαρμογή είναι εύκολη. Ταυτόχρονα, είναι και μία περίοδος έντονων αμφιθυμικών συναισθημάτων, ανησυχιών, προσδοκιών, μία μετάβαση από την ατομική ανεξαρτησία στη μητρότητα.

Η σωματοδυσμορφοβική διαταραχή είναι καταγεγραμμένη από το 1891 όταν ο Enrico Morselli την ονόμασε «δυσμορφοφοβία» και την περιέγραψε ως εξής: «ο δυσμορφικός ασθενής είναι σίγουρα δυστυχής, γιατί στην μέση της ημέρας, όταν συζητά ή διαβάζει, όταν τρώει, πραγματικά οπουδήποτε και οποιαδήποτε στιγμή κατακλύζεται από τον φόβο της δυσμορφίας. Αυτό μπορεί να είναι πολύ επώδυνο, σε σημείο απόγνωσης».

Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια

«Παντού υπάρχει μια ρωγμή, έτσι μπαίνει το φως».

Leonard Cohen, Anthem

Η κοσμοθεωρία της ανατολής, έρχεται πολλές φορές να εμπλουτίσει τη ματιά μας σε ζητήματα που απασχολούν τον άνθρωπο. Θα ήθελα λοιπόν, να αναφερθώ σε μια παλιά ιαπωνική τέχνη και το συμβολισμό της. Ονομάζεται kintsugi και είναι η τέχνη του να ενώνουν τα σπασμένα κομμάτια μιας κούπας ή ενός άλλου πορσελάνινου αντικειμένου συναισθηματικής αξίας με χρυσό ή πλατίνα. Με αυτό τον τρόπο, αντί να κρύβουν τα ραγίσματα, τα τονίζουν ακόμη περισσότερο και τα αναδεικνύουν. Έτσι λοιπόν, δίνουν στο σπασμένο αντικείμενο μία νέα μορφή ζωής και οι ρωγμές γίνονται σημαντικό κομμάτι στην ιστορία του αντικειμένου.

Μπορεί μία κρίση πανικού να είναι ένα σημάδι για αλλαγή, ένα μήνυμα για να οργανώσουμε τη ζωή μας με έναν άλλο τρόπο, να τη νοηματοδοτήσουμε διαφορετικά; Και πόσο εφικτό μπορεί να είναι αυτό;

Άγχος, στρες, γρήγοροι ρυθμοί, αβεβαιότητα για το μέλλον και η αν(τ)οχή μας σε αυτήν είναι παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούμε στα ερεθίσματα του περιβάλλοντός μας και προστατεύουμε τον εαυτό μας. Από που έρχεται όμως όλο αυτό και γιατί;

Σίγουρα δεν μπορούμε να επιλέξουμε τι θα έρθει, μπορούμε όμως να επιλέξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα.